Ποια Ελένη…;

Ήσουν ψυχή τε και σώματι θείο δώρο, σαν εκείνο που προσέφερε η Αφροδίτη στον Πάρη …

Είσαι σήμερα ιδέα και οδηγός, η κινητήριος δύναμη και ένα αναπόσπαστο κομμάτι όλων όσων έχουν ακόμη σε κάτι να ελπίζουν, για κάτι να παλέψουν και κάτι να αλλάξουν.

Βρίσκεσαι στα πρόσωπα των γονιών σου, στον τραγικό θρήνο της μάνας σου που δυνάμωνε σήμερα μαζί με τις φωνές των γυναικών που ενώθηκαν έξω από την δικαστική αίθουσα για να ακουστεί η αλήθεια σου ,

Είσαι στα μηνύματα συμπαράστασης, στα κείμενα που γράφονται για εσένα, στις γυναίκες που πιθανόν να αποφάσισαν να μιλήσουν και να ακουστούν επιτέλους, να ζητήσουν βοήθεια, να ξεφύγουν και να πολεμήσουν…”στους άντρες με μπέσα”…

και στη Δικαιοσύνη που παίρνει σάρκα και οστά από σένα και νικά.

Εξάλλου, η νίκη είναι χαρακτηριστικό που συνοδεύει το “μύθο” σου που πρέπει να διαφυλάξουμε, όλες μας όσο είμαστε μαζί και ενωμένες… Γιατί καμία δεν είναι μόνη και εσύ δεν είσαι η μόνη…

Από σήμερα Εμείς δεν θα πολεμάμε για είδωλα, ούτε για την Τροία, αλλά για την Ελένη…

Για την Ελένη που έζησε για να καταρρίψει ένα πρωϊνό κάθε εικόνα  της Μαρίνας των βράχων, της Αναδυόμενης Αφροδίτης  και της Μοσχούλας ως όνειρα επιπλέοντα εις στο κύμα. Γιατί το σώμα της Ελένης το επιπλέον, πλέον θα είναι ο Εφιάλτης, όλων όσων θέλουν να βλέπουν στην επιφάνεια και στο φως μόνο την αλήθεια και τη δικαιοσύνη θυμίζοντάς τους ότι το μόνο που αξίζει να βυθίζεται είναι ο φόβος, το ψέμα και το σκοτάδι…

Χρέος μας λοιπόν, ας είναι η δουλειά του δύτη, ώστε να ανασύρουμε πάντα την αλήθεια ακόμη και μέσα από τα πιο βαθιά ύδατα…