Ιούνιος, 2020. Επαρχία Kerman, Ιράν. Η εικοσάχρονη Rayhaneh Ameri γυρνάει στο σπίτι της το βράδυ λίγο πιο αργά απ’ ότι συνήθως. Την επομένη, ο πατέρας της εξοργισμένος τη στραγγαλίζει και την χτυπά βάναυσα με μια ράβδο σιδήρου στο κεφάλι. Σύμφωνα με τις ιατροδικαστικές γνωματεύσεις η νεαρή κοπέλα κατέληξε από ακατάσχετη αιμορραγία εντός διαστήματος δύο ωρών αφότου εγκαταλείφθηκε σε διπλανό χωριό. Ο θύτης δηλώνει μετάνοια για την πράξη του στην οποία οδηγήθηκε από θυμό και δεν έχει τιμωρηθεί ακόμα – και μάλλον δεν θα τιμωρηθεί ποτέ.

Έναν μήνα νωρίτερα, τον Μάιο στην Επαρχία Gilan, η δεκατετράχρονη Romina Ashrafi φεύγει κρυφά από το σπίτι της με τον 35 ετών σύντροφό της, ο οποίος ήταν και συγγενής της, και συλλαμβάνεται πέντε ημέρες αργότερα από την τοπική αστυνομία. Η κοπέλα εκφράζει στις Αρχές την ανησυχία της να επιστρέψει ξανά στο πατρικό της εξαιτίας του πατέρα της. Τελικά ο Reza Ashrafi την αποκεφαλίζει με ένα δρεπάνι στον ύπνο της μέσα στο ίδιο της το δωμάτιο. Βγαίνοντας από αυτό ομολογεί την πράξη του με το ματωμένο δρεπάνι στα χέρια.

Τα εγκλήματα αυτά εντάσσονται στην κατηγορία “Honor Killings”, τα λεγόμενα «Εγκλήματα Τιμής» , αυτά δηλαδή στα οποία το θύμα – η γυναίκα – δολοφονείται ως τιμωρία για τον εξευτελισμό και την προσβολή της οικογένειάς της ή την ασέβεια και ανυπακοή, όπως αυτά αυθαίρετα μπορούν να ερμηνευτούν από τον πατέρα – κηδεμόνα, αδελφό ή σύζυγο. Περιπτώσεις στις οποίες εφαρμόζεται η εν λόγω τιμωρία είναι αυτές της μοιχείας, του βιασμού, του διαζυγίου ή της άρνησης για υποχρεωτικό γάμο αλλά και της ένδυσης με «ακατάλληλα» ρούχα. Βάσει Ισλαμικού Δικαίου (Islamic Republic Law) ένας πατέρας, ως κηδεμόνας, δεν μπορεί να κατηγορηθεί για δολοφονία ούτε να τιμωρηθεί με θανατική ποινή, σε περίπτωση «εγκλήματος τιμής».

Σεπτέμβριος 2018. Σομαλία. Δύο κοπέλες, η δεκάχρονη Aasiyo Abdi Warsame και η εντεκάχρονη αδελφή της Khadijo, πεθαίνουν ύστερα από 24 ώρες ακατάσχετης αιμορραγίας καθοδόν για το νοσοκομείο. Στις 14 του μήνα, την προηγούμενη ημέρα, οι γονείς τους τις είχαν εξαναγκάσει να υποβληθούν σε εγχείρηση κλειτοριδεκτομής. Στη Σομαλία, σύμφωνα και με τα στατιστικά των Ηνωμένων Εθνών, το 98% των γυναικών μεταξύ 15 και 49 έχουν υποστεί κλειτοριδεκτομή, ενώ υπολογίζεται πως το 2015 περίπου 200.000.000 γυναίκες παγκοσμίως υποχρεώνονται στην επέμβαση αυτή. Στις 30 χώρες στις οποίες η πρακτική αυτή είναι πιο διαδεδομένη, η πλειοψηφία των κοριτσιών η οποία υφίσταται κλειτοριδεκτομή έχουν ηλικία μικρότερη των πέντε ετών. Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του κοινωνικού γίγνεσθαι και είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την ενηλικίωση της γυναίκας.

Μάρτιος 2012. Ρώμη, Ιταλία. Η Πακιστανή Fakhra Yunus, θύμα ρίψης θειικού οξέως, αυτοκτονεί πηδώντας από τον έκτο όροφο. Μια δεκαετία περίπου νωρίτερα η Fakhra εγκατέλειψε τον σύζυγό της μαζί με τον πεντάχρονο γιό της εξαιτίας της σωματικής και ψυχολογικής κακοποίησης που αυτός της ασκούσε. Λίγο αργότερα ο ίδιος της επιτέθηκε ρίχνοντας οξύ στο πρόσωπό της την ώρα που αυτή κοιμόταν, παραμορφώνοντας την σοβαρά και δημιουργώντας της τρομερά προβλήματα στην αναπνοή. Δεν συλλήφθηκε ούτε και κατηγορήθηκε ποτέ. Στο σημείωμα αυτοκτονίας της αναφέρει πως η πράξη της ήταν το δικό της ηχηρό μήνυμα για τη σιωπή που διαχρονικά τηρείται από τις πακιστανικές Αρχές και την εκάστοτε κυβέρνηση ως προς τις φρικαλεότητες και τα αποτρόπαια εγκλήματα εις βάρος των γυναικών.

Ελλάδα, 2020. Στις 23 Ιανουαρίου, πριν καν κλείσει έναν ολόκληρο μήνα το νέο έτος, 50χρονη στην Μακρακώμη Φθιώτιδας δολοφονείται από τον σύζυγό της με κυνηγετική καραμπίνα μέσα στο ίδιο τους το σπίτι και αυτός έπειτα αυτοκτονεί. Στις 29 του ίδιου μήνα, λίγες μέρες αργότερα, 32χρονη γυναίκα δολοφονείται από τον σύζυγό της με πολλαπλές μαχαιριές στο κέντρο υποδοχής προσφύγων στο Λαύριο όπου και ζούσαν με τα 4 παιδιά τους, ηλικίας πέντε, επτά, έντεκα και δεκατριών ετών. Στις 3 Μαρτίου γυναίκα βρίσκεται νεκρή ημίγυμνη σε ένα χαντάκι δίπλα σε δρόμο στη Βέροια. Αιτία θανάτου η ασφυξία κατά την αντίστασή της στον βιασμό από δύο άντρες, ηλικίας 47 και 50 ετών.

Την 18^η Μαρτίου, δύο εβδομάδες περίπου αργότερα και ενώ η χώρα έχει τεθεί σε ολικό εγκλεισμό, δύο 35χρονες γυναίκες δολοφονούνται από 35χρονο αστυνομικό της Τροχαίας των Βορείων Προαστίων με υπηρεσιακό όπλο στο χώρο στάθμευσης ενός σούπερ μάρκετ. Η μία εξ αυτών ήταν η εν διαστάσει σύζυγός του, με την οποία είχαν δύο παιδιά ηλικίας πέντε και οκτώ ετών, και η άλλη μια φίλη της. Μήνες μετά, στις 18 Αυγούστου, 52χρονη γυναίκα πέφτει νεκρή από τον πυροβολισμό του 60χρονου συζύγου της μέσα στο σπίτι τους στην Παναγία Καλαμπάκας, όπου και ζούσαν με τα τρία παιδιά τους.

Οκτώβριος. Στις 10 του μήνα, 43χρονη γυναίκα δολοφονείται μαζί με τον σύντροφό της με απανωτά χτυπήματα από τον πρώην σύντροφό της, σε εξοχικό σπίτι έξω από το Λουτράκι Κορινθίας. Στις 26 του ίδιου μήνα, 37χρονη γυναίκα δολοφονείται από τον 53χρονο σύζυγό της μέσα στο σπίτι τους στην Καλλιθέα Αττικής, στο οποίο ζούσαν με τις δύο κόρες τους. Στον Πύργο Διρού Μάνης, στις 22 Νοεμβρίου 44χρονη δολοφονείται από τον σύζυγό της με κυνηγετική καραμπίνα στο σπίτι που διέμεναν με τα δύο παιδιά τους.

Τρεις ημέρες αργότερα, στις 25 Νοεμβρίου, κατά την καθιερωμένη Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας Κατά των Γυναικών, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατακλύζονται από αναρτήσεις για τη σπουδαιότητα της ημέρας αυτής…

Αντί επιλόγου θα ήθελα να κλείσω με το παρακάτω απόσπασμα:

Αθήνα, Ελλάδα 1971. Η ποιήτρια Κική Δημουλά προσθέτει στη συλλογή της «Σημείο Αναγνωρίσεως» το ποίημα «Άγαλμα γυναίκας με δεμένα χέρια». «Σε λέω γυναίκα γιατί είσαι αιχμάλωτη», γράφει στο τέλος αναφερόμενη στο μαρμάρινο γλυπτό στην Πλατεία Τοσίτσα, το οποίο αναπαριστά μια αλυσοδεμένη γυναίκα ως σύμβολο της κοινωνικής καταπίεσης του γυναικείου φύλου.

Μάγδα Τσόχα